 |
| El dependiente (1969) |
Sinema bize sadece bir hikaye sunmaz. O bunaltıcı ya da telaşlı günlerimizde göremeyeceğimiz, çoğunlukla dikkatimizden kaçan görüntülerin güzelliklerini de sunar. Bu görüntüler bazen bu dünyadan, bazen rüyalarımızdan ve hatta bazen de kimselere anlatamadığımız hayallerimizden gelir. O anlar yani izlediğimiz o görüntüler tıpkı çok sevdiğiniz birisinin yüzüne bakmak kadar gizemli, şiirsel ve unutulmazdır.
Meraklısına :
Arjantin Sineması'nın şairi Leonardo Favio'nun bu filminden sonra aşağıdaki şarkısı önerilir.
Şair, yönetmen, oyuncu, şarkıcı, besteci, ilahiyatçı, bahriyeli. Olmadığı masa yok. Multidisipliner.
Spoiler:
Filmin sonunda kadını yemeğine kattığı fare zehri ile öldürüyor. Demek ki o da öyle seviyosa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder